Resmi Gazete’de yayımlanan karara göre, Söke Belediyesinde memur olarak çalışan kişinin de içinde olduğu kurum işçisinin 2016’da parmak izi kayıt altına alındı, mesai takibi bu yolla yapılmaya başlandı.
Belediye çalışanlardan biri, uygulamanın kaldırılması istikametindeki talebinin belediye tarafınca reddedilmesi üzerine Aydın 1. Yönetim Mahkemesinde iptal davası açtı.
İstemi kabul eden lokal mahkeme belediyenin idari sürecinin iptaline karar verdi. Bu sonucun belediye tarafınca istinaf kanun yoluna taşınması üzerine ise İzmir Bölge Yönetim Mahkemesi 2. Yönetim Dava Dairesi, istinaf başvurusunu kabul etti, davayı kesin olarak reddetti. Uygulamanın, kamu faydasına ve hizmet gereklerine uygun olduğuna karar veren istinaf, parmak izi alınması yoluyla mesai takibinde, özel ömrün saklılığının ihlali bulunmadığına hükmetti.
sonucun bildiriminin akabinde davacı memur, Anayasa Mahkemesine ferdi müracaat yaptı.
Başvuruyu pahalandıran Yüksek Mahkeme, Anayasa’nın 20’inci hususunda garanti altına alınan özel hayata hürmet hakkı kapsamındaki şahsi bilgilerin korunmasını isteme hakkının ihlal edildiğine karar verdi. Ayrıyeten ihlalin kararınun ortadan kaldırılması, bir daha yargılama yapılması için karar meselain ilgili mahkemeye gönderilmesi kararlaştırıldı.
KARARIN MÜNASEBETİNDEN
Anayasa Mahkemesinin sonucunda, Anayasa’nın 20’inci unsuruna göre, şahsi bilgilerin lakin kanunda öngörülen hallerde ve kişinin açık isteği olması halinde işlenebileceği tabir edildi.
6698 sayılı şahsi Bilgilerin Korunması Kanunu’na atıf yapılan kararda, kanunun 6. hususuna nazaran özel nitelikli şahsi dataların işlemesinin, kıymetine binaen daha katı kurallara bağlandığı aktarıldı.
Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin (AİHM), parmak izlerini, biyolojik örnekleri ve genetik profilleri şahsi data olarak nitelendirdiğine işaret edilen kararda, AİHM’in şahsi bilgilerin kullanılmasında terslik bulunmaması için kâfi teminatları sağlayacak biçimde iç hukukta düzenleme yapılması gerektiğini vurguladığı da açıklandı.
Kararda, “Özellikle biyometrik bilgilerin kaydedilmesi tekniğiyle işçi takip sistemi uygulanabilmesi için kanunlarda düzenlenmeyen hallerde kişinin açık isteğinin mevcut olması gerektiği vurgulanmalıdır.” denildi.
Açık isteğin varlığından kelam edilebilmesi için ise işlenecek şahsi datanın kapsamı, emeli, hudutları ve sonuçları hakkında çalışanın evvelde kâfi halde bilgilendirilmesinin elzem olduğu vurgulanan kararda, bu tekniğin kullanılması halinde çalışanın hak ve özgürlüklerini koruyacak garantilerin de ilgili yönetim tarafınca sağlanmasının gerekli olduğu açıklandı.
Kararda, memurların mesai saatlerinin tespitine ait düzenlemelerin yer aldığı 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nda, çalışanın mesaiye devam durumunun denetimi ve bu hedefle özel nitelikli şahsi bilgilerin işlenmesine ait açık bir düzenlemenin bulunmadığı kaydedildi.
5393 sayılı Belediye Kanunu’nda ise belediye teşkilatını sevk ve yönetim etme ytesirinin belediye liderine bırakıldığı anımsatılan kararda, “Bu yetki kapsamında, özel nitelikli şahsi dataların işlenmesine yönelik bir düzenlemenin yapılmadığı anlaşılmıştır.” denildi.
Somut müracaatta müracaatçının açık isteğinin bulunmadığı, bu tarafıyla müracaatçının hakkına yapılan müdahalenin yasallık koşullarını sağlamadığı belirtilen kararda, şu tespitler yapıldı:
“Anılan mevzuatta mesai takibi yahut çalışanın kontrolü maksadıyla özel nitelikli şahsi bilgilerin işlenmesi, bu bağlamda biyometrik bilgi bazlı takip sistemlerinin kullanılmasına dair temel temelleri ve unsurları belirleyen bir düzenlemenin olmadığı açıktır. Açıklamalar çerçevesinde, müracaatçının özel nitelikli şahsi bilgilerin işlenmesine dair isteğinin olmadığı, çalışanın mesaiye ahenginin denetiminde biyometrik dataların işlenmesinin ve kullanılmasının anılan kanunlar ile ayrıyeten ve açıkça öngörülmediği konuları dikkate alındığında müracaata mevzu müdahalenin yasallık kuralını sağlamadığı kararına varılmıştır. Anayasa Mahkemesi açıklanan münasebetlerle şahsi bilgilerin korunmasını isteme hakkının ihlal edildiğine karar vermiştir.”
KAYNAK: AA
Okumaya devam et...
Belediye çalışanlardan biri, uygulamanın kaldırılması istikametindeki talebinin belediye tarafınca reddedilmesi üzerine Aydın 1. Yönetim Mahkemesinde iptal davası açtı.
İstemi kabul eden lokal mahkeme belediyenin idari sürecinin iptaline karar verdi. Bu sonucun belediye tarafınca istinaf kanun yoluna taşınması üzerine ise İzmir Bölge Yönetim Mahkemesi 2. Yönetim Dava Dairesi, istinaf başvurusunu kabul etti, davayı kesin olarak reddetti. Uygulamanın, kamu faydasına ve hizmet gereklerine uygun olduğuna karar veren istinaf, parmak izi alınması yoluyla mesai takibinde, özel ömrün saklılığının ihlali bulunmadığına hükmetti.
sonucun bildiriminin akabinde davacı memur, Anayasa Mahkemesine ferdi müracaat yaptı.
Başvuruyu pahalandıran Yüksek Mahkeme, Anayasa’nın 20’inci hususunda garanti altına alınan özel hayata hürmet hakkı kapsamındaki şahsi bilgilerin korunmasını isteme hakkının ihlal edildiğine karar verdi. Ayrıyeten ihlalin kararınun ortadan kaldırılması, bir daha yargılama yapılması için karar meselain ilgili mahkemeye gönderilmesi kararlaştırıldı.
KARARIN MÜNASEBETİNDEN
Anayasa Mahkemesinin sonucunda, Anayasa’nın 20’inci unsuruna göre, şahsi bilgilerin lakin kanunda öngörülen hallerde ve kişinin açık isteği olması halinde işlenebileceği tabir edildi.
6698 sayılı şahsi Bilgilerin Korunması Kanunu’na atıf yapılan kararda, kanunun 6. hususuna nazaran özel nitelikli şahsi dataların işlemesinin, kıymetine binaen daha katı kurallara bağlandığı aktarıldı.
Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin (AİHM), parmak izlerini, biyolojik örnekleri ve genetik profilleri şahsi data olarak nitelendirdiğine işaret edilen kararda, AİHM’in şahsi bilgilerin kullanılmasında terslik bulunmaması için kâfi teminatları sağlayacak biçimde iç hukukta düzenleme yapılması gerektiğini vurguladığı da açıklandı.
Kararda, “Özellikle biyometrik bilgilerin kaydedilmesi tekniğiyle işçi takip sistemi uygulanabilmesi için kanunlarda düzenlenmeyen hallerde kişinin açık isteğinin mevcut olması gerektiği vurgulanmalıdır.” denildi.
Açık isteğin varlığından kelam edilebilmesi için ise işlenecek şahsi datanın kapsamı, emeli, hudutları ve sonuçları hakkında çalışanın evvelde kâfi halde bilgilendirilmesinin elzem olduğu vurgulanan kararda, bu tekniğin kullanılması halinde çalışanın hak ve özgürlüklerini koruyacak garantilerin de ilgili yönetim tarafınca sağlanmasının gerekli olduğu açıklandı.
Kararda, memurların mesai saatlerinin tespitine ait düzenlemelerin yer aldığı 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nda, çalışanın mesaiye devam durumunun denetimi ve bu hedefle özel nitelikli şahsi bilgilerin işlenmesine ait açık bir düzenlemenin bulunmadığı kaydedildi.
5393 sayılı Belediye Kanunu’nda ise belediye teşkilatını sevk ve yönetim etme ytesirinin belediye liderine bırakıldığı anımsatılan kararda, “Bu yetki kapsamında, özel nitelikli şahsi dataların işlenmesine yönelik bir düzenlemenin yapılmadığı anlaşılmıştır.” denildi.
Somut müracaatta müracaatçının açık isteğinin bulunmadığı, bu tarafıyla müracaatçının hakkına yapılan müdahalenin yasallık koşullarını sağlamadığı belirtilen kararda, şu tespitler yapıldı:
“Anılan mevzuatta mesai takibi yahut çalışanın kontrolü maksadıyla özel nitelikli şahsi bilgilerin işlenmesi, bu bağlamda biyometrik bilgi bazlı takip sistemlerinin kullanılmasına dair temel temelleri ve unsurları belirleyen bir düzenlemenin olmadığı açıktır. Açıklamalar çerçevesinde, müracaatçının özel nitelikli şahsi bilgilerin işlenmesine dair isteğinin olmadığı, çalışanın mesaiye ahenginin denetiminde biyometrik dataların işlenmesinin ve kullanılmasının anılan kanunlar ile ayrıyeten ve açıkça öngörülmediği konuları dikkate alındığında müracaata mevzu müdahalenin yasallık kuralını sağlamadığı kararına varılmıştır. Anayasa Mahkemesi açıklanan münasebetlerle şahsi bilgilerin korunmasını isteme hakkının ihlal edildiğine karar vermiştir.”
KAYNAK: AA
Okumaya devam et...