İris Cibre*
Konfüçyüs bir gün elinde bir vazo bir de elma sınıfa girer. Elmayı vazonun içerisine attıktan daha sonra ‘Kim bu elmayı vazodan çıkarabilirse yiyebilir’ der.
Hemen gözü pek ve karnı aç öğrenci atılır ve elini vazonun içerisine sokar, elmayı meblağ. Ancak, o da ne, elmayı sıkıca tutuyor ancak yumruk olmuş eli vazonun boğazından geçmiyordur.
Bilge Konfüçyüs’e elmayı çıkaramadığını söyler.
Cevap ise epeyce sıradantir, “elmayı sıkıca tutman ve gerektiğinde bırakamaman seni de vazoda tutuklu bıraktı. meğer elmayı bırakıp vazoyu zıt çevirdiğinde basitçe eline düşecekti”…
İşte ülkemizi yöneten hükümetin durumu tam da bana bu öyküyü anlatıyor. Seçim elmasına o denli gözünü dikmiş ki vazoyu aykırı çevirmek dahi aklına gelmiyor.
Geçtiğimiz hafta bir daha bol türbülanslı, heyecanlı akıllarda 50 tilki ve 100 soru ile kalakaldık.
Önce piyasanın hiç beklemediği bir atılım ile 100 bps faiz indirildi. Akabinde sonraki gece yeni kredi kısıtları belirtildi. Hükümet bankalara; sanayiciye yüksek faizle kredi veriyorsunuz, artık buna müsaade vermiyorum ancak düşük faizle de önünüze gelene kredi vermenize de müsaade vermiyorum dedi. Bu epey abuk bir karardı; hem kredi genişlemesi için faiz indirip birebir vakitte genişlemesin diye cezai koşul konulmuştu. Aslında durum göz boyamaktan öteki bir şey değil doğrusu. İktisattan anlamak zorunda olmayan tabana faiz sebep enflasyon sonuçtur bu yüzden indirmeye devam edeceğim, birinci maksadımız büyümektir, size iş yaratmaktır ileri bildirisi vermiş, geriden fazlaca istedikleri büyüme amacına ulaşmanın yollarından en kıymetlisi, kredi genişlemesine darbe vurmuş-muydu sanki?
Öncelikle, bankalar hala kobilere ve bireysellere istediği oranda kredi vermeye muktedir, ayrıyeten ticari kredi kısıtını isterse delebilecek imkanları da mevcut, burada isterse sözünün altını çizmek isterim. Nasıl derseniz; her ne kadar üst limiti olsa da, alan mutlu veren şad durumunda, kurul oranlarından istediği faize kredi verebilir. Öbür metot ise IRS, deyip geçiyorum mecburen, Google sizden sorulur…
özetlemek gerekirse etrafından dolanmak mümkün. Gri alan mı dediniz? Bankalardan sorulur…
Bu gri alanlar iktisat idaresince bilinmiyor mudur? Umarım biliniyordur, yoksa ismi iktisat idaresi olmazdı değil mi, ülke için kaygılı bir düş olurdu !
Bahse bahis iktisat idaresi bize biroldukca açıklama yapıyor ya da yaptırıyor.
Akkuyu’ya 20 milyar dolar gelecek deniyor, 7 milyar geliyor akabinde puf yabancı para ticari mevduat hesaplarından 2.5 milyar dolar yok oluyor ve TL mevduat hesabına geçiyor.
Suudilerden 20 milyar daha ortada yok.
300 milyar dolar borsaya açıklaması geliyor bir anda, Borsa İstanbul tüm endeksinin kıymeti 180 milyar dolar.
Sürekli algımızla oynanırken, zengini daha güçlü, kulağı delik olanı milyarder yaparlarken, kur yükselmeye devam ediyor. İç borç faizi rekor kırıyor, ana parayı aşıyor. Mali disiplinden taviz verilmezken ek bütçe ile birlikte bütçe açığı da rekora gidiyor. Cari fazla derken cari açık görülmemiş sayılara ulaşıyor. Bakan, SPK’nın 109. unsuruna terslik teşkil edecek biçimde borsaya yatırım yapın diyerek yatırım tavsiyesi vermesinin sonraki günü piyasa yüzde 2 düşüyor.
Bu listeyi ne yazık ki uzattıkça uzatmak mümkün.
özetlemek gerekirse hükümetin eli vazonun ortasında, elmayı sıkıca tutmuş, tutuklu kalmış. Ama, artık elmayı bıraksa da, vazoyu aykırı çevirip elmayı düşürse de ne gam, yiyemeyecek o elmayı, PPK metninde geçen transfer düzeneği kırıldı bir kez.
Onu tamir edecek ve vazoyu karşıt çevirecek aklı başında, planlı programlı, popülizmden uzak tek kaygısı ülkeyi soktukları bataklıktan çıkarmak olan, acı reçeteyi uygulamaya gücü yetecek, yürekli bir hükümet aranıyor…
Konumuzla alakası olmasa da İskender’in Aristo’ya mektubunu da okumanızı rica ediyorum.
Halk ikiye ayrıldı ve birbirinden nefret eder hale getirildi, muahedeye giden bütün yollarımızı da tıkamak istiyorlar. Bir yolunu bulup anlaşmak zorundayız, ülkemiz, geleceğimiz, çocuklarımız için…
Büyük İskender, büyük filozof Aristo’ya bir mektup yazıp sorar:
‘Zaptettiğim topraklardaki insanları tahakkümüm altında tutabilmek için neler yapmalıyım?’
1- Ülkenin ileri gelen insanlarını sürgüne mi göndereyim?
2- Ülkenin ileri gelenlerini mahpusa mi atayım?
3- Ülkenin ileri gelenlerini kılıçtan mı geçireyim?
Aristo’dan karşılık gelir:
1- Sürgünde toplanıp sana karşı başkaldırırlar.
2- Hapishaneler militan yuvası olur, denetimden çıkar.
3- Onlardan daha sonraki jenerasyon intikam hırsıyla büyür, tahtını sallar.
Aristo, tahlil olarak şu tavsiyede bulunur:
İnsanların ortasına nifak tohumları ekeceksin. Birbirleriyle savaşınca, hakem olarak kendini kabul ettireceksin. Lakin mutabakata giden bütün yolları tıkayacaksın!
*Finansal Piyasalar Uzmanı
Okumaya devam et...
Konfüçyüs bir gün elinde bir vazo bir de elma sınıfa girer. Elmayı vazonun içerisine attıktan daha sonra ‘Kim bu elmayı vazodan çıkarabilirse yiyebilir’ der.
Hemen gözü pek ve karnı aç öğrenci atılır ve elini vazonun içerisine sokar, elmayı meblağ. Ancak, o da ne, elmayı sıkıca tutuyor ancak yumruk olmuş eli vazonun boğazından geçmiyordur.
Bilge Konfüçyüs’e elmayı çıkaramadığını söyler.
Cevap ise epeyce sıradantir, “elmayı sıkıca tutman ve gerektiğinde bırakamaman seni de vazoda tutuklu bıraktı. meğer elmayı bırakıp vazoyu zıt çevirdiğinde basitçe eline düşecekti”…
İşte ülkemizi yöneten hükümetin durumu tam da bana bu öyküyü anlatıyor. Seçim elmasına o denli gözünü dikmiş ki vazoyu aykırı çevirmek dahi aklına gelmiyor.
Geçtiğimiz hafta bir daha bol türbülanslı, heyecanlı akıllarda 50 tilki ve 100 soru ile kalakaldık.
Önce piyasanın hiç beklemediği bir atılım ile 100 bps faiz indirildi. Akabinde sonraki gece yeni kredi kısıtları belirtildi. Hükümet bankalara; sanayiciye yüksek faizle kredi veriyorsunuz, artık buna müsaade vermiyorum ancak düşük faizle de önünüze gelene kredi vermenize de müsaade vermiyorum dedi. Bu epey abuk bir karardı; hem kredi genişlemesi için faiz indirip birebir vakitte genişlemesin diye cezai koşul konulmuştu. Aslında durum göz boyamaktan öteki bir şey değil doğrusu. İktisattan anlamak zorunda olmayan tabana faiz sebep enflasyon sonuçtur bu yüzden indirmeye devam edeceğim, birinci maksadımız büyümektir, size iş yaratmaktır ileri bildirisi vermiş, geriden fazlaca istedikleri büyüme amacına ulaşmanın yollarından en kıymetlisi, kredi genişlemesine darbe vurmuş-muydu sanki?
Öncelikle, bankalar hala kobilere ve bireysellere istediği oranda kredi vermeye muktedir, ayrıyeten ticari kredi kısıtını isterse delebilecek imkanları da mevcut, burada isterse sözünün altını çizmek isterim. Nasıl derseniz; her ne kadar üst limiti olsa da, alan mutlu veren şad durumunda, kurul oranlarından istediği faize kredi verebilir. Öbür metot ise IRS, deyip geçiyorum mecburen, Google sizden sorulur…
özetlemek gerekirse etrafından dolanmak mümkün. Gri alan mı dediniz? Bankalardan sorulur…
Bu gri alanlar iktisat idaresince bilinmiyor mudur? Umarım biliniyordur, yoksa ismi iktisat idaresi olmazdı değil mi, ülke için kaygılı bir düş olurdu !
Bahse bahis iktisat idaresi bize biroldukca açıklama yapıyor ya da yaptırıyor.
Akkuyu’ya 20 milyar dolar gelecek deniyor, 7 milyar geliyor akabinde puf yabancı para ticari mevduat hesaplarından 2.5 milyar dolar yok oluyor ve TL mevduat hesabına geçiyor.
Suudilerden 20 milyar daha ortada yok.
300 milyar dolar borsaya açıklaması geliyor bir anda, Borsa İstanbul tüm endeksinin kıymeti 180 milyar dolar.
Sürekli algımızla oynanırken, zengini daha güçlü, kulağı delik olanı milyarder yaparlarken, kur yükselmeye devam ediyor. İç borç faizi rekor kırıyor, ana parayı aşıyor. Mali disiplinden taviz verilmezken ek bütçe ile birlikte bütçe açığı da rekora gidiyor. Cari fazla derken cari açık görülmemiş sayılara ulaşıyor. Bakan, SPK’nın 109. unsuruna terslik teşkil edecek biçimde borsaya yatırım yapın diyerek yatırım tavsiyesi vermesinin sonraki günü piyasa yüzde 2 düşüyor.
Bu listeyi ne yazık ki uzattıkça uzatmak mümkün.
özetlemek gerekirse hükümetin eli vazonun ortasında, elmayı sıkıca tutmuş, tutuklu kalmış. Ama, artık elmayı bıraksa da, vazoyu aykırı çevirip elmayı düşürse de ne gam, yiyemeyecek o elmayı, PPK metninde geçen transfer düzeneği kırıldı bir kez.
Onu tamir edecek ve vazoyu karşıt çevirecek aklı başında, planlı programlı, popülizmden uzak tek kaygısı ülkeyi soktukları bataklıktan çıkarmak olan, acı reçeteyi uygulamaya gücü yetecek, yürekli bir hükümet aranıyor…
Konumuzla alakası olmasa da İskender’in Aristo’ya mektubunu da okumanızı rica ediyorum.
Halk ikiye ayrıldı ve birbirinden nefret eder hale getirildi, muahedeye giden bütün yollarımızı da tıkamak istiyorlar. Bir yolunu bulup anlaşmak zorundayız, ülkemiz, geleceğimiz, çocuklarımız için…
Büyük İskender, büyük filozof Aristo’ya bir mektup yazıp sorar:
‘Zaptettiğim topraklardaki insanları tahakkümüm altında tutabilmek için neler yapmalıyım?’
1- Ülkenin ileri gelen insanlarını sürgüne mi göndereyim?
2- Ülkenin ileri gelenlerini mahpusa mi atayım?
3- Ülkenin ileri gelenlerini kılıçtan mı geçireyim?
Aristo’dan karşılık gelir:
1- Sürgünde toplanıp sana karşı başkaldırırlar.
2- Hapishaneler militan yuvası olur, denetimden çıkar.
3- Onlardan daha sonraki jenerasyon intikam hırsıyla büyür, tahtını sallar.
Aristo, tahlil olarak şu tavsiyede bulunur:
İnsanların ortasına nifak tohumları ekeceksin. Birbirleriyle savaşınca, hakem olarak kendini kabul ettireceksin. Lakin mutabakata giden bütün yolları tıkayacaksın!
*Finansal Piyasalar Uzmanı
Okumaya devam et...