ANKARA – Türkiye İstatistik Kurumu, (TÜİK), Ağustos 2022 iş gücü istatistiklerini deklare etti. TÜİK’e bakılırsa temmuzda yüzde 10 olan işsizlik oranı, ağustos ayında yüzde 9,6’ya geriledi. Mevsim tesirinden arındırılmış iş gücü istatistiklerine göre işsizlik, 2018 Ocak ayından bu yana birinci sefer tek hanelere indi.
İşsizlik sayılarının 51 ay daha sonra tek haneli sayılara gerilemesi dikkat çekse de TÜİK’e nazaran azalan işsiz sayısı İŞKUR’a bakılırsa artıyor. Gerçekten TÜİK, ağustos ayında işsiz sayısını 3 milyon 312 bin olarak açıklarken, bir daha öteki bir kamu kurumu olan İŞKUR bu sayının 3 milyon 343 bin olduğunu tabir ediyor.
İki kurum içindeki çelişkiyi raporlaştıran DİSK-AR ise, geniş tarifli işsizlik oranını yüzde 19,8 olarak deklare etti. Yani bu orana bakılırsa işsiz sayısı 7,3 milyonun üzerine çıkıyor.
TÜİK’E NAZARAN İŞSİZ SAYILMAYAN İŞSİZLER
Uzmanlara göre kurumlar içindeki data farklılıkların altında TÜİK’in ülke gerçeğine denk düşmeyen dar kapsamlı işsizlik tarifi yatıyor.
TÜİK, son bir ayda iş arayan ve 15 gün ortasında bir işte istihdam edilebilecek durumda olan bireyleri işsiz olarak sınıflandırırken, fiyatsız izinde olanlar, meskende kalanlar, uzun mühlet iş aramaktan usananlar ise TÜİK’e bakılırsa işsiz sayılmıyor.
‘BEN BİR SÖMÜRÜ NİZAMININ İÇİNDEYİM’
4 yıl evvel üniversiteden mezun olan lakin bu süreçte sabit bir iş bulamayan Pelin Kömürcü, kimi birtakım yevmiye tarzı günlük işlerde çalışıyor. “2 gün çalışıyorsam 10 gün çalışmıyorum” diyen ve aylık karı birden fazla vakit 2 bin TL’nin altında kalan Kömürcü, TÜİK’in işsizlik tarifi kapsamında da ‘işsiz’ olarak değerlendirilmiyor.
TÜİK’in yaptığı iş gücü anketlerinde ‘işi var’ olarak tanımlandığını söz eden ve bu duruma reaksiyon gösteren Kömürcü, “Benim bir işim yok fakat TÜİK ısrarla “senin işin var” diyor. Zira anket yapılırken şayet referans haftasında bir işte çalıştıysan seni işsiz olarak kabul etmiyor. İş buldukça çalışmak iş sahibi olmak demek mi? bu biçimde ben niye kendi ömrümü kimseye muhtaç olmadan idame ettiremiyorum. Benim karım ailem ile yaşadığım konutun doğalgaz faturasını ödemeye bile yetmiyor birçok zaman” dedi.
“TÜİK beni istihdamda görüyor lakin ben bir sömürü nizamının arasındayim” diyen Kömürcü, “Günlük işlerde çalışıyorum. kimi vakit kitap fuarlarında çalışıyorum, kimi vakit şirketlere yarı vakitli anketörlük yapıyorum, kimi vakit de İngilizce özel ders veriyorum. Lakin her gün sabah kalıp daima gittiğim bir işim yok” tabirlerini kullandı.
‘DEVLETİN GÖZÜNDE İŞ BEĞENMEYEN, ŞIMARIK GENÇ OLUYORUM ASLINDA’
Tarih öğretmeni olan fakat 11 yıldır atanamayan Nermin Ünsal da uzun müddet fiyatlı öğretmenlik yaptıktan daha sonra uğradığı hak gaspları niçiniyle işi bırakan genç işsizlerden biri.
“Şimdi konutta oturup KPSS’ye çalışıyorum, iş aramayı da bıraktım. Bu süreçte evlendim, çocuklarım oldu. Benim için güç oluyor” diyen Ünsal, “Ben de bakıldığında işsiz sayılmıyorum. Zira artık iş aramayı bıraktım. Ancak meskende oturmak benim tercihim değil, sistemin bana dayattığıdır. Üniversiteden mezun olalı 11 yıl oldu ve hâlâ atanamadım. Her yıl kan ter içerisinde KPSS’ye hazırlanıyorum lakin bizim branş için açtıkları kontenjan epeyce yetersiz” diye konuştu.
Atamasının yapılmadığı bu süreçte fiyatlı öğretmenlik de yaptığını kaydeden Ünsal, sonunda bu sömürü sisteminin ortasında yer almamaya karar verdiğini söylemiş oldu: “Şimdi ben devletin gözünde iş beğenmeyen, şımarık genç oluyorum aslında. Keşke uğradığımız hak gaspını, yaşadığımız mobbingi, aldığımız komik fiyatları nazaranbilseler. Köle üzere çalışıp hak ettiğimiz fiyatı alamamak, toplumsal haklardan yararlanamamak bir insan hakkı ihlalidir. Ve bizler de bu ihlallere karşı çıktığımız için ‘iş beğenmiyor’ kategorisine giremeyiz.”
‘EĞİTİMİNİ ALMADIĞIM İŞLERDE ÇALIŞMAM İSTENİYOR’
“Bu ülkede kendi mesleğini yapmayı hayal etmek, talep etmek kabahat haline geldi” diyen 29 yaşındaki Mehmet Kumrular da üniversitede metalürji mühendisliği okuduğunu, geçen yıl mezun olduktan daha sonra iş bulamadığını söz etti.
Kumrular şu biçimde devam etti: “Ailem bırak kendi kısmını diğer işlere bak diyor. Ancak ben bu kısmı seçerken bu mesleği yapmak istediğim için seçtim. Artık hiç bilmediğim, eğitimini almadığım işlerde çalışmam isteniyor. Kabul etmeyince de iş beğenmiyor oluyorum. Benim kendi mesleğimi yapmak istemem niye bu kadar tuhaf karşılanıyor. Bu ülkede evvel umutlarımızı daha sonra da geleceğimizi çalıyorlar. Kendi mesleğimizi yapamadığımız üzere sistemin dayattığı çemberin ortasında kalmamız isteniyor. Ben iş arıyorum, her yere CV bırakıyorum fakat tek duyduğum “biz sizi ararız” cümlesi oluyor. Kime gitsem ya referans istiyor ya da deneyim. Yani ben iş bulsam beğeneceğim fakat bulamıyorum. TÜİK’e nazaran bile işsizim.”
Okumaya devam et...
İşsizlik sayılarının 51 ay daha sonra tek haneli sayılara gerilemesi dikkat çekse de TÜİK’e nazaran azalan işsiz sayısı İŞKUR’a bakılırsa artıyor. Gerçekten TÜİK, ağustos ayında işsiz sayısını 3 milyon 312 bin olarak açıklarken, bir daha öteki bir kamu kurumu olan İŞKUR bu sayının 3 milyon 343 bin olduğunu tabir ediyor.
İki kurum içindeki çelişkiyi raporlaştıran DİSK-AR ise, geniş tarifli işsizlik oranını yüzde 19,8 olarak deklare etti. Yani bu orana bakılırsa işsiz sayısı 7,3 milyonun üzerine çıkıyor.
TÜİK’E NAZARAN İŞSİZ SAYILMAYAN İŞSİZLER
Uzmanlara göre kurumlar içindeki data farklılıkların altında TÜİK’in ülke gerçeğine denk düşmeyen dar kapsamlı işsizlik tarifi yatıyor.
TÜİK, son bir ayda iş arayan ve 15 gün ortasında bir işte istihdam edilebilecek durumda olan bireyleri işsiz olarak sınıflandırırken, fiyatsız izinde olanlar, meskende kalanlar, uzun mühlet iş aramaktan usananlar ise TÜİK’e bakılırsa işsiz sayılmıyor.
‘BEN BİR SÖMÜRÜ NİZAMININ İÇİNDEYİM’
4 yıl evvel üniversiteden mezun olan lakin bu süreçte sabit bir iş bulamayan Pelin Kömürcü, kimi birtakım yevmiye tarzı günlük işlerde çalışıyor. “2 gün çalışıyorsam 10 gün çalışmıyorum” diyen ve aylık karı birden fazla vakit 2 bin TL’nin altında kalan Kömürcü, TÜİK’in işsizlik tarifi kapsamında da ‘işsiz’ olarak değerlendirilmiyor.
TÜİK’in yaptığı iş gücü anketlerinde ‘işi var’ olarak tanımlandığını söz eden ve bu duruma reaksiyon gösteren Kömürcü, “Benim bir işim yok fakat TÜİK ısrarla “senin işin var” diyor. Zira anket yapılırken şayet referans haftasında bir işte çalıştıysan seni işsiz olarak kabul etmiyor. İş buldukça çalışmak iş sahibi olmak demek mi? bu biçimde ben niye kendi ömrümü kimseye muhtaç olmadan idame ettiremiyorum. Benim karım ailem ile yaşadığım konutun doğalgaz faturasını ödemeye bile yetmiyor birçok zaman” dedi.
“TÜİK beni istihdamda görüyor lakin ben bir sömürü nizamının arasındayim” diyen Kömürcü, “Günlük işlerde çalışıyorum. kimi vakit kitap fuarlarında çalışıyorum, kimi vakit şirketlere yarı vakitli anketörlük yapıyorum, kimi vakit de İngilizce özel ders veriyorum. Lakin her gün sabah kalıp daima gittiğim bir işim yok” tabirlerini kullandı.
‘DEVLETİN GÖZÜNDE İŞ BEĞENMEYEN, ŞIMARIK GENÇ OLUYORUM ASLINDA’
Tarih öğretmeni olan fakat 11 yıldır atanamayan Nermin Ünsal da uzun müddet fiyatlı öğretmenlik yaptıktan daha sonra uğradığı hak gaspları niçiniyle işi bırakan genç işsizlerden biri.
“Şimdi konutta oturup KPSS’ye çalışıyorum, iş aramayı da bıraktım. Bu süreçte evlendim, çocuklarım oldu. Benim için güç oluyor” diyen Ünsal, “Ben de bakıldığında işsiz sayılmıyorum. Zira artık iş aramayı bıraktım. Ancak meskende oturmak benim tercihim değil, sistemin bana dayattığıdır. Üniversiteden mezun olalı 11 yıl oldu ve hâlâ atanamadım. Her yıl kan ter içerisinde KPSS’ye hazırlanıyorum lakin bizim branş için açtıkları kontenjan epeyce yetersiz” diye konuştu.
Atamasının yapılmadığı bu süreçte fiyatlı öğretmenlik de yaptığını kaydeden Ünsal, sonunda bu sömürü sisteminin ortasında yer almamaya karar verdiğini söylemiş oldu: “Şimdi ben devletin gözünde iş beğenmeyen, şımarık genç oluyorum aslında. Keşke uğradığımız hak gaspını, yaşadığımız mobbingi, aldığımız komik fiyatları nazaranbilseler. Köle üzere çalışıp hak ettiğimiz fiyatı alamamak, toplumsal haklardan yararlanamamak bir insan hakkı ihlalidir. Ve bizler de bu ihlallere karşı çıktığımız için ‘iş beğenmiyor’ kategorisine giremeyiz.”
‘EĞİTİMİNİ ALMADIĞIM İŞLERDE ÇALIŞMAM İSTENİYOR’
“Bu ülkede kendi mesleğini yapmayı hayal etmek, talep etmek kabahat haline geldi” diyen 29 yaşındaki Mehmet Kumrular da üniversitede metalürji mühendisliği okuduğunu, geçen yıl mezun olduktan daha sonra iş bulamadığını söz etti.
Kumrular şu biçimde devam etti: “Ailem bırak kendi kısmını diğer işlere bak diyor. Ancak ben bu kısmı seçerken bu mesleği yapmak istediğim için seçtim. Artık hiç bilmediğim, eğitimini almadığım işlerde çalışmam isteniyor. Kabul etmeyince de iş beğenmiyor oluyorum. Benim kendi mesleğimi yapmak istemem niye bu kadar tuhaf karşılanıyor. Bu ülkede evvel umutlarımızı daha sonra da geleceğimizi çalıyorlar. Kendi mesleğimizi yapamadığımız üzere sistemin dayattığı çemberin ortasında kalmamız isteniyor. Ben iş arıyorum, her yere CV bırakıyorum fakat tek duyduğum “biz sizi ararız” cümlesi oluyor. Kime gitsem ya referans istiyor ya da deneyim. Yani ben iş bulsam beğeneceğim fakat bulamıyorum. TÜİK’e nazaran bile işsizim.”
Okumaya devam et...