Bir ilaç firmasında ilaç ve tıbbi tanıtım mümessili olarak çalışan genç, ayrıldığı işyerinden çok mesai alacağı olduğu sebebi öne sürülerek İş Mahkemesi’nin yolunu tuttu. Mahkeme, davacı satış temsilcisinin hafta içi 07.30 da çalışmaya başlayıp akşam saat 22.00 ye kadar çalıştığını, cumartesi günleri de 08.00 den saat 14.00 e kadar çalıştığını, fazla çalışma fiyatının ödenmediğini ileri sürerek; alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini istedi.
Davalı şirket sahibi ise davacının mesaisini kendisinin ayarladığını, prim alacağını daha fazla yükseltmek için kendi isteği ile fazla çalışmasının fazla mesai olarak kabul edilemeyeceğini, kendisine prim ödendiğini ve primlerin olası fazla mesai alacağından mahsubu gerektiğini savunarak; davanın reddine karar verilmesini talep etti. Mahkeme; fazla mesai fiyatı alacağının reddine karar verdi. sonucu davacı satış temsilcisi temyiz edince devreye Yargıtay 9. Hukuk Dairesi girdi.
Emsal nitelikteki kararda, GPRSS kayıtlarının fazla mesaiyi ispatta kanıt sayılacağı açıklandı.
Kararda şu tabirlere yer verildi: “Fazla çalışma yaptığını sav eden emekçi bu argümanını ispatla yükümlüdür. Personelin imzasını taşıyan bordro geçersizliği ispat edilinceye kadar kesin kanıt niteliğindedir. Bir diğer anlatımla bordronun geçersizliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen çok çalışma alacağının ödendiği var iseyılır. Somut olayda, belge kapsamından, davacının sabit ücret+ kotaya bağlı prim yöntemi ile çalıştığı anlaşılmaktadır. Mahkemece fazla çalışma yaptığının davacı tarafça ispat edilemediği sebebi öne sürülerek talep reddedilmişse de davacının fazla çalışmalarının daha fazla prim elde etmeye yönelik olarak yapıldığı davalının zımnen kabulündedir. Davacıyla yapılan iş mukavelesi 8. unsurunda çalışma müddetlerini patronun belirleyeceği, 12. hususunda ise personelin ziyaret planlarını patrona sunmak ve buna uymak zorunda olduğu düzenlemesi mevcuttur.
Davacı kanıt olarak telefon, GPRS kayıtları, patrona sunduğu raporlar ve şahit beyanlarına dayanmış, telefon GPRS kayıtları ile raporlamalar bir ortada değerlendirildiğinde fazla çalışma alacağının ispat edeceğini belirtmiştir.
Davacı şahitleri davacıyı programında belirttiği gün ve saatte görmüş şahıslar olup davacı işi gereği bir epeyce hekim ve eczacı ile gün ortasında kısa vadeli tanıtım ve satış maksatlı görüşmektedir. Telefon GPRS kayıtları celbedilmediği üzere davacı şahitlerinin davacıyı kısa mühlet görmüş olduğundan beyanlarına prestij edilemeyeceği ve davalı şahit beyanlarında davacının çalışma müddetinin 44 saat olup yasal süreyi aşmadığı ötürüsıyla fazla çalışmanın ispat edilemediği münasebetleriyle reddi isabetsiz olmuştur.
Mahkemece davacıya ilişkin kanıt kısmında bildirilen telefon GPRS kayıtları, araç kayıtları, patrona haftalık sunulan raporlar celbedilerek tüm kanıtlar bir arada kıymetlendirilerek fazla çalışma alacağı hakkında karar kurulması gerekirken eksik inceleme ile yazılı münasebetle talebin reddi isabetsiz olmuştur. Temyiz olunan sonucun üstte yazılı sebepten bozulmasına oybirliğiyle karar verildi.”
KAYNAK: İHA
Okumaya devam et...
Davalı şirket sahibi ise davacının mesaisini kendisinin ayarladığını, prim alacağını daha fazla yükseltmek için kendi isteği ile fazla çalışmasının fazla mesai olarak kabul edilemeyeceğini, kendisine prim ödendiğini ve primlerin olası fazla mesai alacağından mahsubu gerektiğini savunarak; davanın reddine karar verilmesini talep etti. Mahkeme; fazla mesai fiyatı alacağının reddine karar verdi. sonucu davacı satış temsilcisi temyiz edince devreye Yargıtay 9. Hukuk Dairesi girdi.
Emsal nitelikteki kararda, GPRSS kayıtlarının fazla mesaiyi ispatta kanıt sayılacağı açıklandı.
Kararda şu tabirlere yer verildi: “Fazla çalışma yaptığını sav eden emekçi bu argümanını ispatla yükümlüdür. Personelin imzasını taşıyan bordro geçersizliği ispat edilinceye kadar kesin kanıt niteliğindedir. Bir diğer anlatımla bordronun geçersizliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen çok çalışma alacağının ödendiği var iseyılır. Somut olayda, belge kapsamından, davacının sabit ücret+ kotaya bağlı prim yöntemi ile çalıştığı anlaşılmaktadır. Mahkemece fazla çalışma yaptığının davacı tarafça ispat edilemediği sebebi öne sürülerek talep reddedilmişse de davacının fazla çalışmalarının daha fazla prim elde etmeye yönelik olarak yapıldığı davalının zımnen kabulündedir. Davacıyla yapılan iş mukavelesi 8. unsurunda çalışma müddetlerini patronun belirleyeceği, 12. hususunda ise personelin ziyaret planlarını patrona sunmak ve buna uymak zorunda olduğu düzenlemesi mevcuttur.
Davacı kanıt olarak telefon, GPRS kayıtları, patrona sunduğu raporlar ve şahit beyanlarına dayanmış, telefon GPRS kayıtları ile raporlamalar bir ortada değerlendirildiğinde fazla çalışma alacağının ispat edeceğini belirtmiştir.
Davacı şahitleri davacıyı programında belirttiği gün ve saatte görmüş şahıslar olup davacı işi gereği bir epeyce hekim ve eczacı ile gün ortasında kısa vadeli tanıtım ve satış maksatlı görüşmektedir. Telefon GPRS kayıtları celbedilmediği üzere davacı şahitlerinin davacıyı kısa mühlet görmüş olduğundan beyanlarına prestij edilemeyeceği ve davalı şahit beyanlarında davacının çalışma müddetinin 44 saat olup yasal süreyi aşmadığı ötürüsıyla fazla çalışmanın ispat edilemediği münasebetleriyle reddi isabetsiz olmuştur.
Mahkemece davacıya ilişkin kanıt kısmında bildirilen telefon GPRS kayıtları, araç kayıtları, patrona haftalık sunulan raporlar celbedilerek tüm kanıtlar bir arada kıymetlendirilerek fazla çalışma alacağı hakkında karar kurulması gerekirken eksik inceleme ile yazılı münasebetle talebin reddi isabetsiz olmuştur. Temyiz olunan sonucun üstte yazılı sebepten bozulmasına oybirliğiyle karar verildi.”
KAYNAK: İHA
Okumaya devam et...