Tarım mamüllerindeki fiyat değişikliklerinin çoğunlukla Rekabet Konseyi gündemini meşgul etmesi, yürütülen ön araştırma ve soruşturmalarda yapısal birtakım meselelere işaret edilmesi niçiniyle bahsin bir dal incelemesi kapsamında ele alınması gereksinimi doğdu. Bu kapsamda “Yaş Zerzevat ve Meyve Dal İncelemesi Son Raporu” hazırlandı.
Raporda, ziraî eser piyasalarında tüm dünyadakine benzeri meselelerin yanı sıra Türkiye özelinde, ziraî iş gücünün ve ekilebilir alanların azaldığı, piyasada şeffaflığının düşük olduğu ve üreticilerin finansman problemlerinin bulunduğu vurgulandı.
Temel girdi kalemlerinde ithalata bağımlılığın yüksek olduğu belirtilen raporda, tarım dalında girdi piyasalarının oligopol bir görünüm arz ettiği, üreticilerin hem girdi tedarikçileri birebir vakitte alıcılar karşısında epeyce düşük pazarlık bahtına sahip oldukları söz edildi.
Tarımsal eser piyasalarının yapısı gereği iklim, hava şartları, hastalık üzere faktörlerden direkt etkilendiği, bunun kararında eser meblağlarında istikrarsızlığın yaşandığına işaret edilen raporda, tedarik zincirinin başka halkalarının tersine üretime ait sıkıntılara piyasa düzeneği ortasında tahlil bulmanın sıkıntı olacağı, bu niçinle kesimde mutlak suretle düzenlemelere gereksinim duyulduğunun altı çizildi.
AB TECRÜBESİ VURGUSU
Tarımsal üretimde üreticilerin güçlendirilmesine yönelik gereksinimlerin belirlenmesinde Avrupa Birliği (AB) tecrübesinden faydalanılabileceği, AB’nin tarım ıslahatının temelinde çiftçilerin güçlendirilmesinin “üretici birlikleri ve kooperatifler” eliyle yürütüldüğü aktarılan raporda, üretici örgütlerinin üretim, planlama ve tedarik zincirinin uzunluğunun kısaltılması üzere konularda faal rol almasının en son tüketici meblağlarında da iyileşmelere niye olacağına işaret edildi.
AB’nin tarım ıslahatının bir öbür kıymetli ayağının haksız ticaret uygulamalarına yönelik düzenlemelerden oluştuğunun altı çizilen raporda, Türkiye’de ziraî eserlere yönelik üretici birliklerinin ve kooperatiflerin bir daha yapılandırılması, ziraî siyasetlerin bu örgütler üzerinden yürütülmesi, üreticilerin çeşitli siyasetlerle güçlendirilmesi ve haksız ticaret uygulamalarına yönelik düzenlemeler yapılması tavsiye edildi.
“ÜRETİCİ ÖRGÜTLERİNİ MERKEZE ALAN BİR ANLAYIŞ HAYATA GEÇİRİLMELİ”
Raporda, tespit edilen meselelere yönelik yapısal tahlillerin odak noktasının hakikat ziraî formüller barındıran ve “üretici organizasyonları” ile “üretim planlamasını” merkeze alan bir anlayışın hayata geçirilmesi olduğu söz edildi.
Ulusal rekabet siyasetinin tesirli uygulanması için tarım dalının kendine has meselelerinin göz gerisi edilmemesi gerektiğine vurgu yapılan raporda, tarım kesiminde faaliyet gösteren nüfusun toplumsal ve ekonomik haklarını yakından ilgilendiren koşulların geliştirilmesi, adil, rekabet edilebilir ve sürdürülebilir bir piyasa ortamının pazarın bütün iştirakçileri için temin edilebilmesinin değerli başlangıç noktalarından birini teşkil ettiği bildirildi.
Bu emelle ziraî nüfusun varlığı ve devamı için çiftçilere ekonomik faaliyetlerini sürdürebilmeleri hedefiyle takviye sağlanması ve hayat standartlarının yükseltilmesi gerektiğine dikkat çekilen raporda, çiftçiliğin cazip bir faaliyet alanı haline getirilmesi gerekliliğinin altı çizildi. Ayrıyeten ziraî üretimde birinci evrede gelir ve fiyat düşüklüğünün tespit edildiği, tarımla uğraşan nüfusun azalmasının da bu problemlerin bir kararı olduğu söz edildi.
“ÜRETİCİLER TEDARİK ZİNCİRİNDE YER ALMALI”
Raporda, ziraî üretimle ilgili bir öbür sorunun ise son tüketiciye ulaşan fiyatlar sonucunda yaratılan toplam katma bedelden çiftçilerin aldığı hissenin düşüklüğü olduğu vurgulandı.
Tarımsal üretim kararında ortaya çıkan katma pahanın dağılımında üreticilerin başat rol oynayacağı yapıya geçilmesinin de zorunlu olduğu belirtilen raporda, bu durumun da üretici tertiplerinin, tedarik zinciri ortasında aracıların oynadığı rolü üstlenmesiyle mümkün olacağı kaydedildi.
KAYNAK: AA
Okumaya devam et...
Raporda, ziraî eser piyasalarında tüm dünyadakine benzeri meselelerin yanı sıra Türkiye özelinde, ziraî iş gücünün ve ekilebilir alanların azaldığı, piyasada şeffaflığının düşük olduğu ve üreticilerin finansman problemlerinin bulunduğu vurgulandı.
Temel girdi kalemlerinde ithalata bağımlılığın yüksek olduğu belirtilen raporda, tarım dalında girdi piyasalarının oligopol bir görünüm arz ettiği, üreticilerin hem girdi tedarikçileri birebir vakitte alıcılar karşısında epeyce düşük pazarlık bahtına sahip oldukları söz edildi.
Tarımsal eser piyasalarının yapısı gereği iklim, hava şartları, hastalık üzere faktörlerden direkt etkilendiği, bunun kararında eser meblağlarında istikrarsızlığın yaşandığına işaret edilen raporda, tedarik zincirinin başka halkalarının tersine üretime ait sıkıntılara piyasa düzeneği ortasında tahlil bulmanın sıkıntı olacağı, bu niçinle kesimde mutlak suretle düzenlemelere gereksinim duyulduğunun altı çizildi.
AB TECRÜBESİ VURGUSU
Tarımsal üretimde üreticilerin güçlendirilmesine yönelik gereksinimlerin belirlenmesinde Avrupa Birliği (AB) tecrübesinden faydalanılabileceği, AB’nin tarım ıslahatının temelinde çiftçilerin güçlendirilmesinin “üretici birlikleri ve kooperatifler” eliyle yürütüldüğü aktarılan raporda, üretici örgütlerinin üretim, planlama ve tedarik zincirinin uzunluğunun kısaltılması üzere konularda faal rol almasının en son tüketici meblağlarında da iyileşmelere niye olacağına işaret edildi.
AB’nin tarım ıslahatının bir öbür kıymetli ayağının haksız ticaret uygulamalarına yönelik düzenlemelerden oluştuğunun altı çizilen raporda, Türkiye’de ziraî eserlere yönelik üretici birliklerinin ve kooperatiflerin bir daha yapılandırılması, ziraî siyasetlerin bu örgütler üzerinden yürütülmesi, üreticilerin çeşitli siyasetlerle güçlendirilmesi ve haksız ticaret uygulamalarına yönelik düzenlemeler yapılması tavsiye edildi.
“ÜRETİCİ ÖRGÜTLERİNİ MERKEZE ALAN BİR ANLAYIŞ HAYATA GEÇİRİLMELİ”
Raporda, tespit edilen meselelere yönelik yapısal tahlillerin odak noktasının hakikat ziraî formüller barındıran ve “üretici organizasyonları” ile “üretim planlamasını” merkeze alan bir anlayışın hayata geçirilmesi olduğu söz edildi.
Ulusal rekabet siyasetinin tesirli uygulanması için tarım dalının kendine has meselelerinin göz gerisi edilmemesi gerektiğine vurgu yapılan raporda, tarım kesiminde faaliyet gösteren nüfusun toplumsal ve ekonomik haklarını yakından ilgilendiren koşulların geliştirilmesi, adil, rekabet edilebilir ve sürdürülebilir bir piyasa ortamının pazarın bütün iştirakçileri için temin edilebilmesinin değerli başlangıç noktalarından birini teşkil ettiği bildirildi.
Bu emelle ziraî nüfusun varlığı ve devamı için çiftçilere ekonomik faaliyetlerini sürdürebilmeleri hedefiyle takviye sağlanması ve hayat standartlarının yükseltilmesi gerektiğine dikkat çekilen raporda, çiftçiliğin cazip bir faaliyet alanı haline getirilmesi gerekliliğinin altı çizildi. Ayrıyeten ziraî üretimde birinci evrede gelir ve fiyat düşüklüğünün tespit edildiği, tarımla uğraşan nüfusun azalmasının da bu problemlerin bir kararı olduğu söz edildi.
“ÜRETİCİLER TEDARİK ZİNCİRİNDE YER ALMALI”
Raporda, ziraî üretimle ilgili bir öbür sorunun ise son tüketiciye ulaşan fiyatlar sonucunda yaratılan toplam katma bedelden çiftçilerin aldığı hissenin düşüklüğü olduğu vurgulandı.
Tarımsal üretim kararında ortaya çıkan katma pahanın dağılımında üreticilerin başat rol oynayacağı yapıya geçilmesinin de zorunlu olduğu belirtilen raporda, bu durumun da üretici tertiplerinin, tedarik zinciri ortasında aracıların oynadığı rolü üstlenmesiyle mümkün olacağı kaydedildi.
KAYNAK: AA
Okumaya devam et...