TÜSİAD Yüksek İstişare Kurulu Lideri Tuncay Özilhan, Ankara’da düzenlenen TÜSİAD Yüksek İstişare Kurulu toplantısında açıklamalar yaptı.
“KOBİ’lerimizi, işgücümüzü, gençlerimizi ve yaşlılarımızı, özetlemek gerekirse tüm toplumumuzu, dijital çağın yetkinlikleriyle donatmalıyız. Aksi biçimde, evvelki teknolojik ihtilallerde olduğu üzere bu sefer de teknoloji ithalatçısı olmanın ötesine geçemeyiz. halbuki teknoloji ithalatçısı değil, üreticisi olmak istiyoruz” diyen Özilhan, şu tabirleri kullandı:
“Toplumsal cinsiyet eşitliği de resen sağlanamıyor zira toplumsal, ekonomik ve siyasal hayata bayanların eşit iştirakinin önündeki maniler kendi kendini bir daha üretiyor. Yalnızca bayanların değil, dezavantajlı tüm kümelerin kurumsal hayata iştirakini önceleyen siyasetlere muhtaçlık var.
‘ÜRETMEYEN ÜLKE REFAH YARATAMAZ’
Aslında bu iş uygun organize edilmiş Planlama Kurumu’nun bakılırsavi. Güzel bir planlama, siyasi karar alma düzeneğini güçlendirir, kamu siyasetlerinin aktifliğini artırır, özel bölümde kaynak verimliliğini yükseltir, kaynakların üretimi kanalize olmasını takviyeler. Üretmeyen ülke refah yaratamaz. Kaynaklar, üretime, bilime, AR-GE’ye, eğitime değil de süratli getiri sunan rant alanlarına kayarsa bu türlü sağlanan büyüme kalıcı olmaz. Ülkenin geleceği ipotek altına alınmış olur.
Bizim kısa vadede enflasyonu tek haneli seviyelere indirmemiz, orta vadede yapısal ıslahatları yapmamız, bütün bunları yaparken de eğitime, bilime, teknolojiye yatırım yapıp uzun vadede üretim yapısını değiştirmemiz gerekiyor. Bunu da âlâ bir planlama ve kuvvetli bir bürokrasi ile daldaki bilgi birikimini harekete geçirerek, uzmanların ve akademisyenlerin görüşlerini alarak, ortak aklı devreye sokarak yapabiliriz.
Cumhuriyetimizin ikinci yüzyılına girerken üstte bahsetmiş olduğum ekonomik ve toplumsal amaçlarımızın yanı sıra birlikte yaşama sistemi ve ülkemizin global sistemdeki yerine ait de amaçlarımız olmalı. Ekonomik ve toplumsal gayelerimizi birlik ve birliktelik içerisinde, farklılıkla ve bir ortada yaşama irademizden aldığımız güçle ulaşabiliriz. Bu gayeyle hukuk devletini kesinlikle güçlendirmek, yargı ve hukuk bağımsızlığını kuvvetli bir biçimde tesis etmek, kuvvet ayrılığını yerleştirmek, denetleyici ve düzenleyici kurumların özerkliğini sağlamak, yürütmenin hesap verilebilirliğini güzelleştirmek zorundayız.
‘TÜRKİYE KENDİ PROBLEMLERİNİ ÇÖZMELİ’
Nasıl ki ülke içerisinde daha adil bir bölüşüm olmasından ve demokratik idarenin güçlendirilmesinden yanayız, global düzlemde de daha adil, daha istikrarlı bir dünya idealimiz var. BM’nin bakılırsavini daha uygun yaptığı, fakir ülkelerin dünya sahnesinde kendilerine sadece güçlü doğal kaynaklarıyla değil, insani, doğal, kültürel, tarihi zenginlikleriyle de yer bulduğu bir global tertip görmek istiyoruz.
Küresel ısınma, terör, kabahat iktisadının finansmanı, göç, güvenlik, salgın hastalıklar, açlık ve kuraklık üzere global problemlerle uğraşta varlıklı ülkelerin, fakir ve gelişmekte olan ülkelerin gayretlerine dayanak olması gerektiğini düşünüyoruz. Türkiye, bu biçimdesi bir global sistemin kurulmasında kıymetli misyonlar üstlenmesi gereken bir ülke. Cumhuriyetin kuruluşunda amaç, muasır medeniyet düzeyini, yani Batı’yı yakalamak idi. Süratle gelişmek ve kalkınmak, yalnızca Türkiye’nin değil, öbür kalkınmak isteyen ülkelerin de vizyonuydu. 20.yy bu biçimde şekillendi. İçinden geçmekte olduğumu oldukçalu kriz ortamı, 20. yüzyılın ekonomik modelinde bir ekip iyileştirmeler yapılması gerektiğini de gösteriyor.
Türkiye, Batı ve Doğu ülkeleri içinde yüzsenelerdan beri oynadığı köprü rolüyle ikinci yüzyılda dünya için rol model olma potansiyeline de sahip bir ülke. Gerçekten, Rusya’nın Ukrayna’yı işgalinden daha sonra başlayan süreç, bu rolün ispatı oldu. Lakin Türkiye başka ülkelere rol model olmak için kendi meselelerini çözmeli.
Yeni bir zihniyetle, yeni bir toplumsal seferberlikle çözemeyeceğimiz hiç bir sıkıntımız olmadığı inancıyla konuşmama son veriyorum.” (HABER MERKEZİ)
Okumaya devam et...
“KOBİ’lerimizi, işgücümüzü, gençlerimizi ve yaşlılarımızı, özetlemek gerekirse tüm toplumumuzu, dijital çağın yetkinlikleriyle donatmalıyız. Aksi biçimde, evvelki teknolojik ihtilallerde olduğu üzere bu sefer de teknoloji ithalatçısı olmanın ötesine geçemeyiz. halbuki teknoloji ithalatçısı değil, üreticisi olmak istiyoruz” diyen Özilhan, şu tabirleri kullandı:
“Toplumsal cinsiyet eşitliği de resen sağlanamıyor zira toplumsal, ekonomik ve siyasal hayata bayanların eşit iştirakinin önündeki maniler kendi kendini bir daha üretiyor. Yalnızca bayanların değil, dezavantajlı tüm kümelerin kurumsal hayata iştirakini önceleyen siyasetlere muhtaçlık var.
‘ÜRETMEYEN ÜLKE REFAH YARATAMAZ’
Aslında bu iş uygun organize edilmiş Planlama Kurumu’nun bakılırsavi. Güzel bir planlama, siyasi karar alma düzeneğini güçlendirir, kamu siyasetlerinin aktifliğini artırır, özel bölümde kaynak verimliliğini yükseltir, kaynakların üretimi kanalize olmasını takviyeler. Üretmeyen ülke refah yaratamaz. Kaynaklar, üretime, bilime, AR-GE’ye, eğitime değil de süratli getiri sunan rant alanlarına kayarsa bu türlü sağlanan büyüme kalıcı olmaz. Ülkenin geleceği ipotek altına alınmış olur.
Bizim kısa vadede enflasyonu tek haneli seviyelere indirmemiz, orta vadede yapısal ıslahatları yapmamız, bütün bunları yaparken de eğitime, bilime, teknolojiye yatırım yapıp uzun vadede üretim yapısını değiştirmemiz gerekiyor. Bunu da âlâ bir planlama ve kuvvetli bir bürokrasi ile daldaki bilgi birikimini harekete geçirerek, uzmanların ve akademisyenlerin görüşlerini alarak, ortak aklı devreye sokarak yapabiliriz.
Cumhuriyetimizin ikinci yüzyılına girerken üstte bahsetmiş olduğum ekonomik ve toplumsal amaçlarımızın yanı sıra birlikte yaşama sistemi ve ülkemizin global sistemdeki yerine ait de amaçlarımız olmalı. Ekonomik ve toplumsal gayelerimizi birlik ve birliktelik içerisinde, farklılıkla ve bir ortada yaşama irademizden aldığımız güçle ulaşabiliriz. Bu gayeyle hukuk devletini kesinlikle güçlendirmek, yargı ve hukuk bağımsızlığını kuvvetli bir biçimde tesis etmek, kuvvet ayrılığını yerleştirmek, denetleyici ve düzenleyici kurumların özerkliğini sağlamak, yürütmenin hesap verilebilirliğini güzelleştirmek zorundayız.
‘TÜRKİYE KENDİ PROBLEMLERİNİ ÇÖZMELİ’
Nasıl ki ülke içerisinde daha adil bir bölüşüm olmasından ve demokratik idarenin güçlendirilmesinden yanayız, global düzlemde de daha adil, daha istikrarlı bir dünya idealimiz var. BM’nin bakılırsavini daha uygun yaptığı, fakir ülkelerin dünya sahnesinde kendilerine sadece güçlü doğal kaynaklarıyla değil, insani, doğal, kültürel, tarihi zenginlikleriyle de yer bulduğu bir global tertip görmek istiyoruz.
Küresel ısınma, terör, kabahat iktisadının finansmanı, göç, güvenlik, salgın hastalıklar, açlık ve kuraklık üzere global problemlerle uğraşta varlıklı ülkelerin, fakir ve gelişmekte olan ülkelerin gayretlerine dayanak olması gerektiğini düşünüyoruz. Türkiye, bu biçimdesi bir global sistemin kurulmasında kıymetli misyonlar üstlenmesi gereken bir ülke. Cumhuriyetin kuruluşunda amaç, muasır medeniyet düzeyini, yani Batı’yı yakalamak idi. Süratle gelişmek ve kalkınmak, yalnızca Türkiye’nin değil, öbür kalkınmak isteyen ülkelerin de vizyonuydu. 20.yy bu biçimde şekillendi. İçinden geçmekte olduğumu oldukçalu kriz ortamı, 20. yüzyılın ekonomik modelinde bir ekip iyileştirmeler yapılması gerektiğini de gösteriyor.
Türkiye, Batı ve Doğu ülkeleri içinde yüzsenelerdan beri oynadığı köprü rolüyle ikinci yüzyılda dünya için rol model olma potansiyeline de sahip bir ülke. Gerçekten, Rusya’nın Ukrayna’yı işgalinden daha sonra başlayan süreç, bu rolün ispatı oldu. Lakin Türkiye başka ülkelere rol model olmak için kendi meselelerini çözmeli.
Yeni bir zihniyetle, yeni bir toplumsal seferberlikle çözemeyeceğimiz hiç bir sıkıntımız olmadığı inancıyla konuşmama son veriyorum.” (HABER MERKEZİ)
Okumaya devam et...