Yarasaların bir şeyi hatırlama yetenekleri, bilim insanlarını bile şaşırttı
Görünene nazaran fillerin akabinde, yarasalar da asla unutmayan hayvanların ortasına katılabilir. Yeni bir araştırma, yabanî yarasaların muhakkak bir zil sesini yemekle ilişkilendirmeyi öğrendikten dört yıl daha sonra bile hatırlayabildiğini buldu.
Ohio Eyalet Üniversitesi doktora daha sonrası araştırmacısı May Dixon liderliğindeki araştırmacılar, evvel yırtıcı tabiattan kurbağa yiyen 49 yarasa yakaladı ve onları bir laboratuvar ortamında farklı seslere maruz bırakarak belli bir sese hakikat uçmaları için eğitti. Sesler, yarasaların en sevdiği av olan túngara kurbağasının çiftleşme daveti olarak başladı ve yavaş yavaş değiştirildi. Akabinde büsbütün bir zil sesine dönüştü.
Yarasalar, başka misal tonların varlığında bile zil sesine gerçek uçmaya devam etti ve ödül olarak lezzetli bir yem kesimi aldı. Bir ile dört yıl içindeki bir süre daha sonrasında, Dixon ve meslektaşları eğitimli yarasalardan sekizini bir daha yakaladı ve hepsinin zil sesine hakikat uçmaları yardımıyla bu sesi hatırladıklarını gördü. Dixon, Austin’deki Texas Üniversitesi’nde yüksek lisans öğrencisiyken Panama’daki Smithsonian Tropikal Araştırma Enstitüsü’nde bulunduğu mühlet boyunca Cell Biology’de yayınlanan çalışmaya öncülük etti.
Dixon yaptığı bir basın açıklamasında “Şaşırdım – bilmeleri gereken öteki şeyler göz önüne alındığında ve uzun periyodik hafızanın gerçek bedelleri olduğu göz önüne alındığında, en az bir yılın hatırlamaları için makul bir vakit olacağını düşünerek bu işe başladım” dedi ve devam etti: “Dört yıl, tekrar asla duyamayacağın bir sesi hatırlamak için bana uzun bir vakit üzere geliyor.“
Dixon ve başka araştırmacılar, esaret altındaki yarasaların yabanî doğadakilerden farklı reaksiyon verebilmelerinden dolayı yırtıcı yarasaların anılarını gözlemledikleri için heyecan duyuyor. Ohio Eyalet Üniversitesi evrim, ekoloji ve organizma biyolojisi profesörü ortak muharrir Gerald Carter, “Çevre farklıdır ve beyin yabanî ve tutsaklığa karşı farklıdır” diyor.
Araştırmacılar, bu çalışmanın, hayvan hafızası ile uzun vadeli hafızanın ender avları avlamayı öğrenmenin deneme yanılmalarını azaltmaya yardımcı olabileceği avcılık üzere ekolojik özellikler içindeki bağlantıyı aydınlatmaya yardımcı olacağını umuyorlar.
Alıntıdır
Görünene nazaran fillerin akabinde, yarasalar da asla unutmayan hayvanların ortasına katılabilir. Yeni bir araştırma, yabanî yarasaların muhakkak bir zil sesini yemekle ilişkilendirmeyi öğrendikten dört yıl daha sonra bile hatırlayabildiğini buldu.
Ohio Eyalet Üniversitesi doktora daha sonrası araştırmacısı May Dixon liderliğindeki araştırmacılar, evvel yırtıcı tabiattan kurbağa yiyen 49 yarasa yakaladı ve onları bir laboratuvar ortamında farklı seslere maruz bırakarak belli bir sese hakikat uçmaları için eğitti. Sesler, yarasaların en sevdiği av olan túngara kurbağasının çiftleşme daveti olarak başladı ve yavaş yavaş değiştirildi. Akabinde büsbütün bir zil sesine dönüştü.
Yarasalar, başka misal tonların varlığında bile zil sesine gerçek uçmaya devam etti ve ödül olarak lezzetli bir yem kesimi aldı. Bir ile dört yıl içindeki bir süre daha sonrasında, Dixon ve meslektaşları eğitimli yarasalardan sekizini bir daha yakaladı ve hepsinin zil sesine hakikat uçmaları yardımıyla bu sesi hatırladıklarını gördü. Dixon, Austin’deki Texas Üniversitesi’nde yüksek lisans öğrencisiyken Panama’daki Smithsonian Tropikal Araştırma Enstitüsü’nde bulunduğu mühlet boyunca Cell Biology’de yayınlanan çalışmaya öncülük etti.
Dixon yaptığı bir basın açıklamasında “Şaşırdım – bilmeleri gereken öteki şeyler göz önüne alındığında ve uzun periyodik hafızanın gerçek bedelleri olduğu göz önüne alındığında, en az bir yılın hatırlamaları için makul bir vakit olacağını düşünerek bu işe başladım” dedi ve devam etti: “Dört yıl, tekrar asla duyamayacağın bir sesi hatırlamak için bana uzun bir vakit üzere geliyor.“
Dixon ve başka araştırmacılar, esaret altındaki yarasaların yabanî doğadakilerden farklı reaksiyon verebilmelerinden dolayı yırtıcı yarasaların anılarını gözlemledikleri için heyecan duyuyor. Ohio Eyalet Üniversitesi evrim, ekoloji ve organizma biyolojisi profesörü ortak muharrir Gerald Carter, “Çevre farklıdır ve beyin yabanî ve tutsaklığa karşı farklıdır” diyor.
Araştırmacılar, bu çalışmanın, hayvan hafızası ile uzun vadeli hafızanın ender avları avlamayı öğrenmenin deneme yanılmalarını azaltmaya yardımcı olabileceği avcılık üzere ekolojik özellikler içindeki bağlantıyı aydınlatmaya yardımcı olacağını umuyorlar.
Alıntıdır