Yeni Şafak Gazetesi Müellifi ve Ülke TV Genel Yayın Direktörü Hasan Öztürk, bugünkü köşe yazısında temel besin mamüllerinde fahiş meblağların sürdüğüne dikkat çekerek, temel besin eserleri için ihracat kotası teklifinde bulundu.
İşte Hasan Öztürk’ün o yazısı;
Türkiye geçen yıl 225 milyar dolar ihracat yaptı.
Bunun 25 milyar dolarını tarım ve besin eserleri oluşturuyor.
Besin mamüllerinde ithalat ise 19 milyarı biraz geçmiş. Fazlalık ise 5 milyar doların üzerinde. Yani besin dalında ihracatımız, ithalatımızın üzerinde tıpkı vakitte oldukça üzerinde.
Yatırım, istihdam, üretim, ihracat eksenli bir iktisat modeli Türkiye’nin cari açığını kapatacaktır. Burada hem fikiriz.
Fakat size bugün hayli hayati bir hatırlatma yapmak istiyorum!
FAHİŞ FİYATLARIN BİR niçinİ DE İHRACAT OLABİLİR Mİ?
Tarım üretimindeki siyasetin büsbütün değiştirilmeye çalışıldığı… Ekilmedik arazi bırakmadan tüm ekilebilir yerlerimizi üretime kazandırmayı düşündüğümüz bir ortamda…
Tarım üretiminde Avrupa’nın tepesine çıktığımız şu günlerde… Bir şeyi ıskalıyor olabilir miyiz?
Tarım ve hayvancılıkta, her geçen gün ihracat ile ithalat içindeki makas açılırken, sanki “dolar kazanalım” derken bir şeyi ihmal ediyor olabilir miyiz?
Türkiye’de bilhassa market raflarında fahiş fiyatlar aldı başını gidiyor. 2021’in son baharında başlayıp, 2022’nin birinci ayında da devam eden yüksek fiyatlar, enflasyonist ortam, pahalılık beraberinde “ihracat ile ilgili” olabilir mi?
AÇ GÖZLÜ, FIRSATÇILAR VAR, AMA…
Türkiye’de kurnazca, açgözlüce davrananların olduğunu biliyoruz. Her fırsatı cebi için, servetine servet katmak için kullanan açgözlüler var. Kabul!
bir daha, stokçuluk üzerinden, büyük paralar kazananlar da var.
Olmasaydı, son periyotta stokçulukla ve fahiş fiyatlarla uğraş için yasal düzenleme yapılmazdı. Para cezalarının üst limitleri artırılmazdı.
Fiyat artışlarıyla ilgili kurnaz ve aç gözlülerin sorumluluğu var tamam. Pekala ya ihracatın fiyat artışına tesiri yok mudur?
Bize nazaran vardır.
ÜRETİĞİNİN TAMAMINI DIŞ PİYASAYA VERMEK, ÇIKARLI OLABİLİR, AMA…
Ürettiğinin tamamını dış piyasaya verenler, tıpkı eserin içerideki fiyatını dolaylı da olsa artırmaktadır.
Örnek olsun diye söyleyeyim. Elmalı’nın elmasını, Sultandağı’nın kirazını, Ayaş’ın domatesini olduğu üzere ihracata verirseniz, elma, kiraz ve domatesin iç piyasadaki arzını tam sağlayamayabilirsiniz. Bu durumda meblağların artmasını önleyemezsiniz.
Geçtiğimiz hafta, kar fırtınası niçiniyle İstanbul’a giriş çıkışlar bir süreliğine durduruldu. Bu esnada, yüzlerce kamyon da İstanbul’a giremedi. Tarım eserleri birkaç gün gecikmeyle İstanbul’a geldi ve bir anda pazardan, manavda fiyatlar arttı.
Haydi bu durum, hava şartları niçiniyle ve bir süreliğine oldu. Yani biraz da elimizde olmayan niçinlerle oldu.
Tarım üreticisi, tüm ürettiğini dış piyasaya verince de birebiri olmaz mı? Yani, içerideki talebi karşılayacak arz sunulmayınca fiyatlar artmaz mı?
bu biçimde besin mamüllerini ihraç ederek döviz kazanabiliriz. Cari açığımızı kapatabiliriz. Fakat hem de iç piyasanın talebini karşılayamayınca fiyat artışına da niye olabiliriz.
Onun için bir teklifim var.
İÇ PİYASANIN TALEBİNİ KARŞILAMAK İÇİN İHRACATA KOTA KONAMAZ MI?
En kısa müddette, bilhassa tarım mamüllerinde ve bilhassa birtakım kalemlerde ihracata kota konamaz mı? Üretici ve üreticiden alıp satanlara “Önce iç piyasadaki talebi karşılayın daha sonra ihracata yönelin” denmeli.
Ve bununla ilgili bir yasal düzenleme yapılmalı.
Tarım Bakanlığı ile Maliye Bakanlığı’nın baş başa verip yeni düzenlemeyi yapabilir.
Fahiş fiyat artışlarıyla uğraşın bir diğer boyutu olarak düşündüğümüz düzenleme ile hem ihracatımıza devam ederiz, hem içerideki talebi karşıladığımız için fiyat artışlarının önüne geçebiliriz.
Yoksa içeride değerliye aldığımız eseri dışarıya ucuza satarak elde ettiğimiz dövizin bir manası kalmaz.
Yanılıyor muyum?
Okumaya devam et...
İşte Hasan Öztürk’ün o yazısı;
Türkiye geçen yıl 225 milyar dolar ihracat yaptı.
Bunun 25 milyar dolarını tarım ve besin eserleri oluşturuyor.
Besin mamüllerinde ithalat ise 19 milyarı biraz geçmiş. Fazlalık ise 5 milyar doların üzerinde. Yani besin dalında ihracatımız, ithalatımızın üzerinde tıpkı vakitte oldukça üzerinde.
Yatırım, istihdam, üretim, ihracat eksenli bir iktisat modeli Türkiye’nin cari açığını kapatacaktır. Burada hem fikiriz.
Fakat size bugün hayli hayati bir hatırlatma yapmak istiyorum!
FAHİŞ FİYATLARIN BİR niçinİ DE İHRACAT OLABİLİR Mİ?
Tarım üretimindeki siyasetin büsbütün değiştirilmeye çalışıldığı… Ekilmedik arazi bırakmadan tüm ekilebilir yerlerimizi üretime kazandırmayı düşündüğümüz bir ortamda…
Tarım üretiminde Avrupa’nın tepesine çıktığımız şu günlerde… Bir şeyi ıskalıyor olabilir miyiz?
Tarım ve hayvancılıkta, her geçen gün ihracat ile ithalat içindeki makas açılırken, sanki “dolar kazanalım” derken bir şeyi ihmal ediyor olabilir miyiz?
Türkiye’de bilhassa market raflarında fahiş fiyatlar aldı başını gidiyor. 2021’in son baharında başlayıp, 2022’nin birinci ayında da devam eden yüksek fiyatlar, enflasyonist ortam, pahalılık beraberinde “ihracat ile ilgili” olabilir mi?
AÇ GÖZLÜ, FIRSATÇILAR VAR, AMA…
Türkiye’de kurnazca, açgözlüce davrananların olduğunu biliyoruz. Her fırsatı cebi için, servetine servet katmak için kullanan açgözlüler var. Kabul!
bir daha, stokçuluk üzerinden, büyük paralar kazananlar da var.
Olmasaydı, son periyotta stokçulukla ve fahiş fiyatlarla uğraş için yasal düzenleme yapılmazdı. Para cezalarının üst limitleri artırılmazdı.
Fiyat artışlarıyla ilgili kurnaz ve aç gözlülerin sorumluluğu var tamam. Pekala ya ihracatın fiyat artışına tesiri yok mudur?
Bize nazaran vardır.
ÜRETİĞİNİN TAMAMINI DIŞ PİYASAYA VERMEK, ÇIKARLI OLABİLİR, AMA…
Ürettiğinin tamamını dış piyasaya verenler, tıpkı eserin içerideki fiyatını dolaylı da olsa artırmaktadır.
Örnek olsun diye söyleyeyim. Elmalı’nın elmasını, Sultandağı’nın kirazını, Ayaş’ın domatesini olduğu üzere ihracata verirseniz, elma, kiraz ve domatesin iç piyasadaki arzını tam sağlayamayabilirsiniz. Bu durumda meblağların artmasını önleyemezsiniz.
Geçtiğimiz hafta, kar fırtınası niçiniyle İstanbul’a giriş çıkışlar bir süreliğine durduruldu. Bu esnada, yüzlerce kamyon da İstanbul’a giremedi. Tarım eserleri birkaç gün gecikmeyle İstanbul’a geldi ve bir anda pazardan, manavda fiyatlar arttı.
Haydi bu durum, hava şartları niçiniyle ve bir süreliğine oldu. Yani biraz da elimizde olmayan niçinlerle oldu.
Tarım üreticisi, tüm ürettiğini dış piyasaya verince de birebiri olmaz mı? Yani, içerideki talebi karşılayacak arz sunulmayınca fiyatlar artmaz mı?
bu biçimde besin mamüllerini ihraç ederek döviz kazanabiliriz. Cari açığımızı kapatabiliriz. Fakat hem de iç piyasanın talebini karşılayamayınca fiyat artışına da niye olabiliriz.
Onun için bir teklifim var.
İÇ PİYASANIN TALEBİNİ KARŞILAMAK İÇİN İHRACATA KOTA KONAMAZ MI?
En kısa müddette, bilhassa tarım mamüllerinde ve bilhassa birtakım kalemlerde ihracata kota konamaz mı? Üretici ve üreticiden alıp satanlara “Önce iç piyasadaki talebi karşılayın daha sonra ihracata yönelin” denmeli.
Ve bununla ilgili bir yasal düzenleme yapılmalı.
Tarım Bakanlığı ile Maliye Bakanlığı’nın baş başa verip yeni düzenlemeyi yapabilir.
Fahiş fiyat artışlarıyla uğraşın bir diğer boyutu olarak düşündüğümüz düzenleme ile hem ihracatımıza devam ederiz, hem içerideki talebi karşıladığımız için fiyat artışlarının önüne geçebiliriz.
Yoksa içeride değerliye aldığımız eseri dışarıya ucuza satarak elde ettiğimiz dövizin bir manası kalmaz.
Yanılıyor muyum?
Okumaya devam et...